Μια μουσική ακούγεται κάθε νύχτα από το φεγγάρι. Μια μουσική λυπητερή που τον άνθρωπο καλεί. Και ο άνθρωπος πηγαίνει κάθε νύχτα στο φεγγάρι. Μα το επόμενο πρωί διαπιστώνει πως ποτέ δεν βρέθηκε εκεί. Και ούτε πρόκειται ποτέ να πάει. Και μένει μόνο η μουσική να του θυμίζει πως η αγάπη είναι μια παραίσθηση από κάποιο μανιτάρι μαγικό.
Μ.Μ.
Υ.Γ. Μα τι λέω? Εσύ είσαι ήδη εδώ. Πού είμαι τότε εγώ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου