“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Τρίτη 15 Απριλίου 2014
«Στρεβλή αντανάκλαση»
- Από τον αισθησιασμό στην εκπόρνευση υπάρχει απόσταση ιλιγγιώδης. - Μόνο που όποιος ζαλιστεί πολύ κατά τη διαδρομή, ένα μόλις βήμα αρκεί για να την καλύψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου