Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

37Μ264

   
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
   
ΜΕΡΟΣ Α'

Το Montauk μας έπεσε μακριά. 
Δεν πειράζει όμως. 
   
Σε μια άλλη ζωή σε κάποιο παράλληλο σύμπαν είμαι πεπεισμένος πως θα συναντηθούμε ο καθένας στη δική του ερημιά κάπου στην Ισλανδία που τόσο ήθελες να πας και ο ερωτάς μας εκεί θα είναι μόνο μουσική.
   
Ούτε λέξεις ούτε παύσεις.
Ούτε αίματα ούτε κλάματα.
   
Η σιωπή μας η μουσική η Ισλανδία κι εμείς.
  
Και όλα θα είναι διαφορετικά μόνο και μόνο επειδή η τύχη θα είναι με το μέρος μας και αυτό μόνο τυχαίο δεν θα είναι.
   
Δε νομίζεις;
   
ΜΕΡΟΣ Β'
   
Κι αν ακόμα θυμάμαι σκέφτομαι νοσταλγώ και γράφω δεν το κάνω από ενδιαφέρον για σένα αλλά για να διασώσω αν μπορώ τα όσα ένιωσα με σταθμό κι εκτροχιασμένη διαδρομή εσένα.
   
Και τώρα με συγχωρείς που σε αφήνω έτσι αλλά έχω έρωτα να κάνω.
   
Εσύ όμως τί κάνεις;
   
Συνεχίζεις να γαμιέσαι;
    
Καμιά φορά καλό είναι κι αυτό δε λέω όμως είναι κρίμα τέτοια καρδιά να πηγαίνει χαμένη ανάμεσα σε σπέρματα και μουνοκαβαλικέματα.
   
Δε νομίζεις;
    
Μ.Μ.
    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου