Κανονικά έπρεπε να σε είχα ξεχάσει. Έτσι γίνεται όταν δύο άτομα
είναι τόσο καιρό μακριά. Αλλά πώς μπορείς να ξεχάσεις ένα άτομο όταν
κάθε μυρωδιά σού ζωντανεύει αναμνήσεις; Και οι πληγές; Έχω δει βαθιές
πληγές να επουλώνονται πιο γρήγορα από τις μικρές παιχνιδιάρικες
γρατσουνιές σου. Αλλά όχι, αυτές μένουν εκεί. Ίσως για να μη με αφήνουν
να ξεχάσω. Ίσως γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι που μας αλλάζει τόσο…
Ένας παλιός [της] φίλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου