“ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν/ ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα/ που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση/ κι αυτά καρφώνονται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν∙/ ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας/ λεύγες και λεύγες∙/ ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.”
Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017
Με τον τρόπο του Paterson
Ο κόσμος είναι σαν μια κινηματογραφική αίθουσα Όπου οι μισοί θεατές απεχθάνονται Να βλέπουν μια ταινία του Τζάρμους Ενώ οι άλλοι μισοί δεν αντέχουν Να την βλέπουν Να τελειώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου